Karpal telah memetik David Saul Marshall, Mahatma Gandhi dan John F. Kennedy sebagai pengaruhnya dalam bidang politik. Insiden 13 Mei 1969 telah meyakinkan beliau bahawa Malaysia perlu mengambil kursus berbilang kaum, oleh itu beliau menyertai DAP. Karpal juga memuji Perdana Menteri pertama, Tunku Abdul Rahman untuk menggalakkan perpaduan kaum.[6]

Beliau mengkritik keras imuniti undang-undang yang diberikan kepada raja-raja Melayu turun-temurun dalam perlembagaan asal, yang kemudiannya dikeluarkan oleh kerajaan pada tahun 1993.[11][48]

Beliau ialah seorang pengkritik firma penggal Mahathir Mohamad sebagai Perdana Menteri. "Kehidupan politik tiada apa yang digunakan untuk berada di Malaysia," katanya mengulas pada tahun 1993, khusus mengkritik sekatan ke atas liputan media pembangkang. Beliau telah menggesa Mahathir untuk memohon maaf kerana peranan yang kedua pada krisis perlembagaan pada 1988.[49]

Karpal juga berpegang kuat dengan ajaran bertentangan dengan konsep Malaysia sebagai sebuah negara Islam, dengan alasan bahawa Perlembagaan memperuntukkan sebuah negara sekular, dengan Islam sebagai agama rasmi. Beliau telah bertelagah dengan Mahathir dan juga rakan-rakan parti pembangkang PAS berhubung isu itu.[50] Karpal juga pernah berkata "mahu mewujudkan negara Islam, langkah mayat saya dulu" mengenai perdebatan semasa ucapan politik yang menjadikan beliau sebagai musuh Islam.[6] Beliau mendakwa telah memohon maaf atas perkara itu.[51]